کدو

کدو زمستانه (winter squash)

کدو تنبل (کدوحلوایی) (pumpkin): كدوحلوایی را كدو تنبل، كدوی زرد یا کدوی زمستانه نیز می‌نامند. میوه‌ای است نارنجی‌رنگ که اندازه آن می‌تواند بسیار بزرگ شود. مرغوب‌ترین کدوحلوایی در ایران متعلق به استان همدان است. كدوتنبل در ایران دو نوع است، نوع اول كاملاً گرد هستند و نوع دوم، سَر باریك و انتهای پهنی دارند. هرچه کدوحلوایی پررنگ‌تر و در نوع گردن‌دار آن هرچه گردن‌بلندتر باشد، مرغوب‌تر است. همچنین هرچه کدو نسبت‌به حجمش سنگین‌تر باشد، بهتر است؛ زیرا سبکی نشانه توخالی‌بودن کدو است. بهتر است کدوهای سفت و سنگین با سطح مرطوب را انتخاب کنید. تخم کدو، یکی از مغز‌های خواکی به‌شمار می‌آید. فصل کدوتنبل زمستان است.

موارد مصرف: برای پخت کدو بهتر است پوست آن را جدا نکنید، زیرا کدو به‌سرعت فُرم خود را از دست می‌دهد؛ پوست آن می‌تواند محافظ خوبی برای فرم و حالت کدو باشد. در صورت نیاز به پوست‌گرفتن، بهتر است از پوست‌کن استفاده کنید، زیرا چاقو وسیله مناسبی برای گرفتن پوست کدو نیست. پس از برش، یک لایه از روی سطح درونی کدو، زیر تخم آن را بردارید. زیرا الیاف زیر تخم کدو، بوی نامطبوعی به کدوی پخته‌شده می‌دهد. برای بخارپز‌کردن کدوحلوایی، افزودن کمی کارامل طلایی، کره، دارچین و جوزهندی موجب لذیذترشدن آن می‌شود. برای بخارپزکردن کدوحلوایی، 20 دقیقه زمان کافی است. از کدوتنبل برای تهیه مربا، کیک و سوپ استفاده می‌شود.

هماهنگی طعم: کدوحلوایی در کنار عسل، انواع مغز، دارچین، جوزهندی، کره، پنیر چدار و گرویر، سیب، زنجبیل، سیر، آویشن، گیاه افرا، شربت، گلابی و مریم‌گلی مناسب است.

کدو تابستانه

کدو زرد (yellow courgette): همانند نوع سبز آن، مزه‌ای ملایم و کمی قارچ‌مانند و پوست و گوشتی لطیف دارد. ترکیب آن با نوع سبزش، ظاهری زیبا به غذا می‌بخشد.

کدو سبز (green courgette): به‌نام زاچینی نیز شناخته می‌شود. رنگ‌های آن از سبز تا زرد متغیر است و مزه‌های مشابهی دارند. انواع کوچک‌تر از انواع درشت‌تر آن، فیبری‌تر و شیرین‌تر هستند که موجب مرغوبیت آن می‌شود. علاوه‌بر خواص متعدد و مفید کدو سبز بر سلامتی، از این سبزی به‌عنوان عضو اصلی یا جدایی‌ناپذیر در انواع سالاد، خورش، سوپ و... استفاده می‌شود.

کدو گرد (Round squash): از خانواده کدو‌های باریک است و مزه‌ای ملایم و شبیه به آن دارد. با توجه به ظاهرش برای شکم‌پر‌کردن و انواع کوچک‌تر آن، برای سرخ‌کردن و بخارپزکردن مناسب هستند.

کدو پتی پان (patty pan squash): این نژاد پهن که به‌رنگ‌های زرد، سبز و سفید وجود دارد، پوستی نازک و گوشتی لطیف دارد. پوست آن حجم بیشتری نسبت‌به گوشتش دارد.

کدو ایتالیایی تشنه (striata d italia): این کدوی ایتالیایی مزه‌ای قوی‌تر از انواع دیگر و بافتی لطیف و کره‌ای دارد. پس از برش نیز ظاهر و شکل خود را به‌خوبی حفظ می‌کند.

کدو تندو دی نیزا (Tondo di nizza): با ظاهر خالدار و رنگ سبز روشن قابل‌شناسایی است. این نژاد تابستانی، گوشتی لطیف، اما مزه‌ای قوی دارد. بهترین زمان برداشت آن هنگامی است که اندازه آن کمی بزرگ‌تر از توپ گلف باشد.

هماهنگی طعم: در کنار پنیر پارمزان، ریحان، روغن زیتون، کاری و دارچین مناسب است.