شنبلیله
شنبلیله عطر قوی و طعم تندی دارد و استفاده بیش از حد از آن، باعث تلخی غذا میشود. شنبلیله خشکشده، عطر بهتری دارد.
بودادن یا سرخکردن تخم شنبلیله، طعم آن را تقویت کرده و مزهای آجیلی، شکر سوخته یا طعم شیره افرا به آن میبخشد، اما دقت کنید بیش از حد روی حرارت نماند، زیرا تلخی آن تشدید خواهد شد؛ پس از بودادن، آن را فوراً استفاده کنید. تخم شنبلیله تنها در مدت چند روز، در شیشه سرپوشیده جوانه میزند، میتوانید از آن، برای تهیه سالاد و ساندویچ استفاده کنید. تخم شنبلیله در پختوپز نیز بهکار میرود. نساییده آن عطری ندارد، اما عطر ساییدهشده آن بسیار قوی و در کنار گوشت و مرغ طعمی مناسب دارد. اروپاییان در قدیم از تخم شنبلیله بهعنوان ادویه استفاده میکردند.
موارد مصرف: شنبلیله جزء اصلی غذای گیاهخواران هندی بهشمار میآید و در جنوب هند آن را در خوراک ماهی کاری استفاده میکنند. این سبزی، تلخی مطبوعی به خوراک تاسکباب سبزیجات بنگالی داده و همراهبا عدس و ماهی، ترکیب بسیار لذیذی ایجاد میکند. شنبلیله سبزی اصلی خورش قورمهسبزی نیز میباشد. تخم شنبلیله، در تهیه ترشی و ادویهجات ترکیبی و در اتیوپی پایه ادویه ترکیبی بربره و در یمن یکی از مواد اولیه تهیه ترشی است. در ترکیه و ارمنستان، پودر آن را با چیلی و سیر ترکیب کرده و در تهیه گوشت خشک بهکار میبرند. شنبلیله خشکشده را در کمی روغن تفت داده و برای افزایش عطر و طعم، در آخر پختِ خورش قورمهسبزی به آن اضافه کنید.
هماهنگی طعم: این سبزی بههمراه گوشت قرمز، لوبیاچیتی و قرمز، سایر سبزیجات معطر، گوجهفرنگی، سبزیجات ریشهای و لیموعمانی انتخاب مناسبی است.