شلغم

شلغم بومی شمال اروپا و اسکاندیناوی است و این گیاه اولین بار حدود ۴۰۰۰ سال پیش کاشته شده است و مهاجرین انگلیسی و فرانسوی، آن را به آمریکا بردند، اما امروزه در تمام دنیا کشت می‌شود. گیاهی است با برگ‌های ناصاف و بریدگی‌های زیاد، ریشه غده‌ای و به‌شکل‌های گرد یا دراز به‌رنگ سفید، سفید بنفش و بنفش که تقریبا در تمام مناطق ایران کشت می‌شود. شلغم روغنی (منداب) دارای رنگ سفید مایل به بنفش بوده و بزرگ‌تر از شلغم سفید است. شلغم مرغوب سفت، تازه، گرد و سنگین است. پوست خارجی شفاف و براق دارد و اگر آن را برش دهید، درونش روشن و شفاف است. چنانچه قسمت وسط شلغم پوک باشد و با فشار انگشت، فرو رود، مانده و پلاسیده است. شلغمی که در مناطق مرطوب کشت می‌شود، عطر و طعم کمتری دارد. شلغم را به‌صورت خام، به‌تنهایی یا همراه با سالاد مصرف کنید. شلغم پخته با آب‌لیموترش و نمک طعم خوبی دارد. فصل شلغم پاییز و زمستان است، اما در نواحی سرد، فصل آن بهار است.

هماهنگی طعم
در کنار گوشت بره، اردک، پنیر، سیب، قارچ و سیب‌زمینی انتخاب مناسبی است.