فلفل دلمهای
فلفل دلمهای، بومی قاره آمریکاست و نخستین بار پس از سفر کریستف کلمب (کاشف این قاره) در سال 1492 میلادی در اسپانیا کشت شد؛ یک اسپانیایی آن را خشک و پودر کرد و از آن پاپریکا تهیه کرد. تخم این گیاه بعدها به ترکیه رسید و در آنجا کشت و در سراسر امپراتوری عثمانی گسترش یافت. رایحه پاپریکا دلپذیر است و از نظر تندی، انواع مختلفی دارد، برخی ملایم و برخی بسیار تند هستند. آشپزهای مجارستانی بهترین و مناسبترین نوع پاپریکا را بسته به نوع غذا در آشپزی استفاده میکنند، همچنین در مجارستان، خمیر و سس پاپریکا نیز موجود است. پاپریکای مجارستانی یا بالکان از نوع اسپانیایی آن تندتر است؛ پاپریکای پرتغالی یا مراکشی شبیه پاپریکای اسپانیایی است، اما نوع آمریکایی آن ملایم است.
موارد مصرف: هرگز پاپریکا را بیش از حد حرارت ندهید، زیرا تلخ میشود. اگر آن را بههمراه پیاز در تابهای روی حرارت ملایم سرخ کنید، پایه مناسبی برای غذاهای گوشتی یا مرغی میشود، همچنین به سیبزمینی، برنج، نودل و بسیاری از سبزیجات رنگ و طعم میبخشد. آشپزهای صربستانی از پاپریکا در شیوههای مشابهی نظیر آنچه ذکر شد، استفاده میکنند. در اسپانیا، در غذاهای برنجی، سیبزمینی و در کنار ماهی و املت و در مراکش در ادویههای ترکیبی، در ترکیه برای طعمدارکردن سوپ، سبزیجات و غذاهای گوشتی و در هند بهعنوان رنگ غذای قرمز مورداستفاده قرار میگیرد؛ همچنین در سراسر جهان برای طعمدارکردن سوسیس و غذاهای گوشتی از آن استفاده میشود.
هماهنگی طعم: پاپریکا در کنار گوشت گوساله، گاو، مرغ، اردک، پنیرهای سفید، بنشنها، سبزیجات و برنج مناسب است.