زردچوبه
ساقه زردچوبه تازه، ترد است و رایحه زنجبیلی دارد. زردچوبه خشکشده رایحهای پیچیده، قوی و چوبی و طعمی کمی تلخ، ترش و تند، گرم و مُشکین دارد. زردچوبه تازه باید سفت و توپر و زردچوبه خشک سفت، زردرنگ و چوبی باشد.
زردچوبه شیرین: ریشه زردچوبه را سه تا چهار روز در آب خیس کنید (در مدت زمان خیساندن، روزی دو تا سه بار آبِ آن را عوض کنید)، سپس آن را کوبیده یا آسیاب کنید و روی حوله کاغذی قرار دهید تا کاملاً خشک شود. پس از خشکشدن، مجدداً آن را آسیاب کرده و از الک رد کنید. زردچوبه شیرینشده عطری قوی دارد، بههمین دلیل در مقدار مصرف آن دقت کنید.
موارد مصرف: زردچوبه بهعنوان عنصر اصلی طعمدهنده و رنگدهنده در آشپزی ایرانی، پاکستانی و هندی – بهتنهایی یا مخلوط با دیگر ادویهها - جایگاه ویژهای دارد. در برخی مناطق آسیا، از برگهای زردچوبه برای تهیه دُلمه استفاده میشود، همچنین از آن در تهیه خمیرهای ادویه استفاده میکنند. برای کاهش بوی بد روغنِ داغ پس از سرخکردن، میتوانید بهاندازه نصف قاشق چایخوری زردچوبه داخل روغن بریزید تا بوی بد آن متصاعد نشود.
هماهنگی طعم: زردچوبه در کنار گوشت، مرغ، ماهی، تخممرغ، بادنجان، لوبیا، عدس، برنج، سبزیجات ریشهای و اسفناج انتخاب مناسبی است.
رنده کردن: برای رندهکردن ادویهجاتی مانند زردچوبه خشکشده که بافت خیلی سفتی دارند، بهتر است از بخش ریز رنده مرکبات استفاده کنید.
آسیاب و پودر کردن: مقدار موردنیاز از ادویه را در آسیاب ریخته و پودر کنید. بهتر است هنگام آسیابکردن ادویه، از نمک استفاده کنید، زیرا باعث میشود ادویهجات راحتتر خرد شوند. برای پودرکردن برخی ادویه های سخت مانند زردچوبه، دارچین و زنجبیل خشک، ابتدا آنها را بهقطعات کوچک خرد و آسیاب کرده، سپس از الک عبور دهید. بهتر است برای هر نوع ادویه، دستگاه آسیاب مخصوصی را اختصاص دهید تا عطر و بوی مواد دیگر با آن ترکیب نشود. درغیراینصورت آسیاب را بلافاصله پس از استفاده، شسته و کاملاً خشک کنید تا عطر ادویه پودرشده را بهخود نگیرد.