بستنی شکلاتی؛ یک داستان خوشمزه

بی‌شک یکی از محبوب‌ترین فرآورده‌های لبنی که همه افراد از کوچک و بزرگ، زن و مرد نمی‌توانند به آن «نه» بگویند، بستنی است. بستنی که از خامه، کره، شیر، شکر و طعم‌دهنده‌هایی را در ترکیبات خود دارد، آنقدر دلچسب است که در هر شکل و رنگی که ظاهر می‌شود، علاقه‌مندان خاص خود را خواهد داشت. البته کاستارد فریزشده و بستنی‌های سبک فرانسوی تخم‌مرغ هم دارند. هرچند بستنی در طعم‌های مختلف تولید شده اما انواع وانیلی، شکلاتی و توت‌فرنگی از پرطرفدارترین آنها محسوب می‌شوند. 
محبوبیت بستنی آنقدر بالاست و در صنعت غذا جایگاهی برای خود ایجاد کرده که توانسته نه تنها یک روز را در تقویم به خود اختصاص دهد بلکه برای نوع شکلاتی خود هم روز جهانی در نظر بگیرد. 17 جولای روز جهانی بستنی و 7 ژوئن روز جهانی بستنی شکلاتی است. با سانازسانیا همراه باشید تا درباره این دسر خوشمزه بیشتر بدانیم.
این دسر یخ زده از شرق به اروپا معرفی شد و مارکوپولو یکی از افرادی بود که در معرفی بستنی نقش داشت. او پس از بازگشت به سرزمین خود از سفر چین، یخ‌های میوه‌ای که چینی‌ها سرو می‌کردند را برای ایتالیایی‌ها توصیف کردند. آشپزهای ایتالیایی تغییراتی در رسپی‌ها و تکنیک‌های بستنی آن زمان ایجاد کردند. رفته‌رفته این دسر خوشمزه به کشورهای دیگر سفر کرد و دستخوش تغییراتی شد تا اینکه بستنی امروزی به وجود آمد. البته بستنی هنوز هم به انتها نرسیده و همچنان به تغییرات خود برای خوشمزه شدن ادامه می‌دهد؛ بستنی قیفی مصداق بارز این مدعاست. 

بستنی چیست؟

اگرچه مواد هر رسپی با دیگری یا هر برند با برند دیگر فرق دارد، اما بستنی خواه خانگی باشد خواه شرکتی، سه ماده اصلی در آن ثابت است: شیر یا خامه، شیرین‌کننده و طعم‌دهنده. البته مهم‌ترین ماده تشکیل‌دهنده بستنی، شیر و مهم‌ترین بخش آن، چربی شیر است که لطافت و بافت خامه‌ای به بستنی می‌دهد. اما برای اینکه بستنی، بستنی شود، باید حداقل حاوی 10 درصد چربی شیر باشد. 

حقایقی در مورد بستنی

•    تحقیقات نشان داده که مردان نسبت به خانم‌ها، تمایل بیشتری به خوردن بستنی دارند.
•    شاید تصورتان این باشد که تعدادی کارخانه بستنی سازی در جهان وجود دارد، اما جالب است بدانید که تنها در انگلستان، بیش از هزار کارخانه وجود دارد که صدها بستنی با طعم‌های مختلف تولید می‌کنند. اما بستنی وانیلی همچنان جزو محبوب‌ترین بستنی‌هاست.
•    وجود کریستال‌های یخی در بستنی نشان دهنده این است که بستنی خوب نگهداری نشده یعنی بستنی یکبار یخ زدایی شده و دوباره فریز شده است. اگر کریستال‌های یخی مشاهده کردید، باید آن را دور بریزید و بستنی تازه بخرید.

دانستنی‌هایی در مورد بستنی شکلاتی

شکلات از جمله خوشمزه‌های دلچسبی است که ترکیب آن با بستنی هم غوغا می‌کند. بستنی شکلاتی حتی تصورش هم هوس‌انگیز است. جالب است بدانید که در سال 1963 نخستین بستنی شکلاتی در ایتالیا اختراع شد. در واقع، شکلات یکی از جذاب‌ترین طعم‌دهنده بستنی محسوب می‌شود. بستنی تا سال 1800 یک دسر نایاب بود، اما کم‌کم در بسیاری از کشورهای بزرگ رواج پیدا کرد و در اواخر قرن نوزدهم، محبوبیت بستنی شکلاتی به شدت افزایش پیدا کرد. 

مخترع بستنی

آنطور که می‌گویند بستنی توسط چینی‌های باستان اختراع شد و توسط مارکوپولو به ایتالیا و توسط کاترین دی مدیچی به فرانسه و سپس توسط توماس جفرسون به آمریکا راه پیدا کرد. اما واقعیت این است که حقیقت در مورد این فراورده لبنی تابستانی خیلی سخت یافت می‌شود. نوشیدنی‌ و دسرهای یخی تقریبا از 4 هزار سال قبل از میلاد مسیح اختراع شدند. 

انواع بستنی

همانطور که پیش‌تر هم به آن پرداختیم، بستنی انواع مختلفی دارد که از آن جمله می‌توان به بستنی وانیلی، بستنی شکلاتی، بستنی میوه‌ای، بستنی قیفی، بستنی یخی (آلاسکا یا پاپسیکل)، بستنی ژلاتو، بستنی سنتی، بستنی سرخ شده و انواع بستنی‌های دیگر مثل بستنی حصیری و ... اشاره کرد. 

تاریخچه بستنی قیفی

بستنی قیفی که انگلیسی زبان‌ها به آن Ice Cream Cone می‌گویند، نخستین بار توسط یک مهاجر ایتالیایی به نام ایتالو مارچیونی در نیویورک تهیه شد. در سال 1904، قیف بستنی در نمایشگاه جهانی سنت لوییس معرفی شد. در واقع، ابداع قیف بستنی کاملا اتفاقی بود. در آن نمایشگاه، یک تولیدکننده وافل اهل سوریه حاضر بود. او برای اینکه همسایه بستنی فروشش بتواند بستنی را راحت‌تر توزیع کند، تعدادی وافل را به شکل مخروط درآورد؛ از آنجا بستنی قیفی شکل گرفت و به پدیده‌ای نوظهور در صنعت بستنی سازی تبدیل شد.

تاریخچه بستنی سنتی

در گذشته، بستنی به شکل امروزی در ایران رایج نبود. آنچه مردم به عنوان بستنی سرو می‌کردند، ترکیب برف و شیره بود. بسیاری از محققان بر این باورند که بستنی به شکل امروزی از زمان حکومت ناصرالدین شاه وارد ایران شد. ناصرالدین شاه در سومین سفر خود به فرنگ، با پدیده‌ای به نام بستنی آشنا شد و آن را به ایران وارد کرد. پس از آن، آشپزهای ایرانی، با ذوق و سلیقه خود بستنی اروپایی را با کمی تغییر و افزودن زعفران، ایرانیزه کرد و بستنی سنتی از همان زمان شکل گرفت. این بستنی توسط فردی به نام «ممد ریش» از کارکنان دربار، بنیان‌گذار بستنی سنتی در ایران است. او در زمان مظفرالدین، در آشپزخانه دربار، شاگری به نام «اکبر مشتی» داشت. پس از انقراض قاجاریه، اکبر مشتی یک بستنی فروشی در تهران تاسیس کرد؛ بستنی سنتی از آن زمان به نماد دسر ایرانی تبدیل شد.